Είναι διαφορετικό κάθε φορά το συναίσθημα που βιώνει η ψυχή κάθε τέτοια νύχτα. Οι προσδοκίες της υψηλές, αφού η Ανάσταση δεν ήταν ανεπανάληπτο γεγονός στο διάβα των αιώνων της ανθρώπινης ύπαρξης. Επαναλαμβάνεται συνεχώς και τροφοδοτείται με καινούριες πραγματικότητες για την ζώσα μας ψυχή από την ακόρεστη δίψα του Θεού να ενωθεί με τον άνθρωπο.
Ο Χριστός Αναστάς είναι ο ωραιότερος Θεός επί της γης. Η ψυχή μας κάθε Μ. Σάββατο βράδυ θέλει μία εκ νέου συνάντηση και γεύση της νίκης Του και της Αθανασίας του. Είναι μεγάλες οι προσδοκίες της ψυχής, όχι εκείνης που από υπερηφάνεια κινούμενη λογίζει τον αγώνα της την περίοδο της Μ. Τεσσαρακοστής ως αφορμή για να την ανταμείψει ο Θεός με χάρη και δωρεές παντός είδους, αλλά εκείνης που ταπεινά φρονούσα εισέρχεται στο ναό με μια καρδιά να πάλλεται από πόθο να σηκώνει τον σταυρό της για χάρη Του.
Και οι εσωτερικές εκρήξεις αρχίζουν με την τελειότερη ανθρώπινη φράση «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ» να γεμίζει τους ορατούς και αοράτους ουρανούς. Όλα φωτίζονται και όλα ανακαινίζονται και όλα γίνονται ΕΝΑ με τον ΝΙΚΗΤΗ ΙΗΣΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου