Τα μέσα που μας έδωσε ο Θεός, για να πετύχουμε τον τελικό σκοπό μας (Αγ. Νικοδήμου του Αγιορείτου)

Α' Τα μέσα που μας έδωσε ο Θεός, για να πετύχουμε τον τελικό σκοπό μας - Μελέτη Γ'. (3)

Σκέψου, αδελφέ, το μεγάλο πλήθος των μέσων και οργάνων, που σε προμήθευσε ο Θεός, για να επιτύχης με αυτά τον τελικό σκοπό σου, δείχνοντας έτσι με αυτό πόση φροντίδα και προθυμία έχει, για να σε κάνη αιώνια ευτυχισμένο. Αυτά τα μέσα είναι: α) Τα εξωτερικά καλά, δηλαδή η περιουσία, οι τιμές, ο πλούτος και η πρόσκαιρη ευτυχία. β) Τα καλά της φύσεως, δηλαδή ο νούς, η φρόνησις, ή ακεραιότητα των αισθήσεων και των μελών του σώματός σου. γ) Τα υπερφυσικά αγαθά, δηλαδή οι φωτισμοί του νου, η προκαταρκτική και αγιαστική χάρις, η οποία έλκει την θέληση προς το αγαθό, τα διάφορα χαρίσματα του αγίου Πνεύματος, οι θεοειδείς αρετές, τα θεία μυστήρια, οι Άγιες Γραφές, δηλαδή η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη, οι διδασκαλίες των πνευματοφόρων Πατέρων, οι επαγγελίες των μελλόντων αγαθών, οι απειλές των αιωνίων κολάσεων, η διαφύλαξις των Αγγέλων, αυτός ο ίδιος ο Θεός, ο οποίος δεν αρκέσθηκε μόνο να σε βοηθήση, για να επιτύχης τον σκοπό σου μέσω της δημιουργίας του, αλλά ήλθε και αυτοπροσώπως, για να ζητήση την σωτηρία σου με το να γίνη άνθρωπος και από απόλυτος σκοπός, που είναι ο τελικός σκοπός του ανθρώπου, θέλησε να γίνη σχεδόν μέσο και όργανο για την σωτηρία σου, όχι μόνο με τους λόγους του και τα παραδείγματά του, αλλά και με το αίμα του και την ζωή του, και δεν λυπήθηκε καθόλου τον εαυτό του, για να σου ανοίξη ελεύθερα τον δρόμο προς τον ουρανό. 

 Λοιπόν, πόσο σε ωφελεί, αδελφέ, να υπηρετής τον Θεό σε αυτόν τον κόσμο προσωρινά, για να τον απολαύσης στον άλλο παντοτινά. Διότι ο Κύριος γι' αυτόν τον σκοπό της σωτηρίας σου έβαλε σε κόπο να σε υπηρετούν όχι μόνον όλα του τα κτίσματα, ακόμη και αυτά τα υψηλότερα του ουρανού, Άγγελοι και Αρχάγγελοι, αλλά εκτός από αυτά και το θείο του πρόσωπο, με τις οδοιπορίες του, τους ιδρώτες του, την φτώχειά του, τους διωγμούς του, τα πάθη του, τον θάνατό του και γενικά με έναν θησαυρό αμέτρητο από ευεργεσίες ως κληρονομιά, όπως λέει ο Παύλος. «Είτε η ζωή, είτε ο θάνατος, είτε τα παρόντα, είτε τα μέλλοντα όλα είναι δικά σας» (Α' Κορ. 3,21). Δηλαδή όλα τα πράγματα είναι δικά σου, άνθρωπε, για να είσαι και εσύ όλος του Χριστού, κατά τον ίδιο Παύλο: «Εσείς ανήκετε στον Χριστό» (Α' Κορ. 3,23). Εάν, όμως, εσύ προς μεγάλη σου δυστυχία χάσης την σωτηρία σου, τίνος θα είναι το φταίξιμο τότε; Βέβαια, δικό σου, διότι ο Θεός από την πλευρά του τι έπρεπε να κάνη για την σωτηρία σου και δεν το έκανε; Όπως λέει ο ίδιος με τον προφήτη Ησαΐα: «Τι θα μπορούσα να κάνω γι' αυτό το αμπέλι μου και δεν το έκανα; Περίμενα να κάνη σταφύλια και έκανε αγκάθια» (5,4). 

Θαύμασε, λοιπόν, την άπειρη αγαθότητα, που δείχνει σε σένα ο Θεός, και ευχαρίστησε τον με όλη σου την καρδιά. Νιώσε ντροπή, που αγωνίσθηκες περισσότερο, για να κερδίσης τα μηδαμινα και προσωρινά κτίσματα, από ό,τι αγωνίσθηκες, για να απολαύσης τον κτίστη και αιώνιο Θεό σου και ζήτησε του ταπεινά συγχώρησι για την μεγάλη αδικία, που έκανες και που δεν φρόντισες γι' αυτόν, και παρακάλεσε τον να σου δώση την θεία του χάρι, ώστε να μη απομακρυνθούν από τον νου σου αυτές οι αλήθειες, αλλά να είναι οδηγοί σε όλα σου τα έργα: «Εξαπόστειλε το φως και την αλήθειά σου• αυτά θα με οδηγήσουν και θα με φέρουν στο άγιον όρος σου» (Ψαλμ. 43,3).

από το βιβλίο Πνευματικά Γυμνάσματα του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου