51 ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐάν τις τὸν λόγον τὸν ἐμὸν τηρήσῃ, θάνατον οὐ μὴ θεωρήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα.
52 εἶπον οὖν αὐτῷ οἱ ᾿Ιουδαῖοι· νῦν ἐγνώκαμεν ὅτι δαιμόνιον ἔχεις. ᾿Αβραὰμ ἀπέθανε καὶ οἱ προφῆται, καὶ σὺ λέγεις, ἐάν τις τὸν λόγον μου τηρήσῃ, οὐ μὴ γεύσηται θανάτου εἰς τὸν αἰῶνα; 53 μὴ σὺ μείζων εἶ τοῦ πατρὸς ἡμῶν ᾿Αβραάμ, ὅστις ἀπέθανε; καὶ οἱ προφῆται ἀπέθανον· τίνα σεαυτὸν σὺ ποιεῖς; (Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, αν κάποιος τηρήσει το δικό μου λόγο, δε θα δει θάνατο στον αιώνα».Είπαν λοιπόν σ’ αυτόν οι Ιουδαίοι: «Τώρα έχουμε καταλάβει ότι έχεις δαιμόνιο. Ο Αβραάμ πέθανε, και οι προφήτες, κι εσύ λες: “Αν κάποιος τηρήσει το λόγο μου, δε θα γευτεί θάνατο στον αιώνα”. Μήπως εσύ είσαι μεγαλύτερος από τον πατέρα μας τον Αβραάμ, που πέθανε; Και οι προφήτες πέθαναν. Ποιον κάνεις τον εαυτό σου;»)
Πόση μεγάλη κενοδοξία!!! Πάλι καταφεύγουν στην συγγένειά τους με τον Αβραάμ. Αν και φυσικό ήταν να ρωτήσουν «μήπως εσύ είσαι μεγαλύτερος από τον Θεό»; Ρωτούν «μήπως είσαι μεγαλύτερος από τον Αβραάμ» επειδή Τον θεωρούσαν κατώτερο.
54 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· ἐὰν ἐγὼ δοξάζω ἐμαυτόν, ἡ δόξα μου οὐδέν ἐστιν· ἔστιν ὁ πατήρ μου ὁ δοξάζων με, ὃν ὑμεῖς λέγετε ὅτι Θεὸς ὑμῶν ἐστι, 55 καὶ οὐκ ἐγνώκατε αὐτόν· ἐγὼ δὲ οἶδα αὐτόν. καὶ ἐὰν εἴπω ὅτι οὐκ οἶδα αὐτόν, ἔσομαι ὅμοιος ὑμῶν ψεύστης· ἀλλ' οἶδα αὐτὸν καὶ τὸν λόγον αὐτοῦ τηρῶ. (Αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Αν εγώ δοξάσω τον εαυτό μου, η δόξα μου δεν είναι τίποτα. Είναι ο Πατέρας μου που με δοξάζει, για τον οποίο εσείς λέτε: “Είναι Θεός μας”. Αλλά δεν τον έχετε γνωρίσει, εγώ όμως τον ξέρω. Κι αν πω ότι δεν τον ξέρω, θα είμαι όμοιος μ’ εσάς ψεύτης. Αλλά τον ξέρω και τηρώ το λόγο του.)
Αν λοιπόν εγώ πω ότι δεν γνωρίζω τον Πατέρα θα ήμουν όμοιός σας ψεύτης, εσείς όμως που λέτε πως Τον γνωρίζετε, εσείς είστε που ψεύδεστε. Και πως αποδεικνύει ότι απεστάλει από τον Πατέρα; «Και τον λόγο αυτού τηρώ». Και εδώ ενώ θα μπορούσαν να Τον ελέγξουν αποστομώνονται.
56 ᾿Αβραὰμ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἠγαλλιάσατο ἵνα ἴδῃ τὴν ἡμέραν τὴν ἐμήν, καὶ εἶδε καὶ ἐχάρη. (Ο Αβραάμ ο πατέρας σας αγαλλίασε στη σκέψη να δει την ημέρα τη δική μου, και την είδε και χάρηκε».)
Και πάλι δείχνει πως αυτοί ήταν ξένοι από τον Αβραάμ, αφού γι’ αυτά για τα οποία εκείνος χαιρόταν, αυτοί ένιωθαν λύπη. Ο δε Χρυσόστομος έχει τη γνώμη ότι ο Χριστός εννοούσε την ημέρα του σταυρού την οποία προεικόνιζε ο Αβραάμ με τη θυσία του κριού και του Ισαάκ.
57 εἶπον οὖν οἱ ᾿Ιουδαῖοι πρὸς αὐτόν· πεντήκοντα ἔτη οὔπω ἔχεις καὶ ᾿Αβραὰμ ἑώρακας;
58 εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, πρὶν ᾿Αβραὰμ γενέσθαι ἐγώ εἰμι. 59 ἦραν οὖν λίθους ἵνα βάλωσιν ἐπ' αὐτόν. ᾿Ιησοῦς δὲ ἐκρύβη, καὶ ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ ἱεροῦ διελθὼν διὰ μέσου αὐτῶν, καὶ παρῆγεν οὕτως. (Είπαν λοιπόν οι Ιουδαίοι προς αυτόν: «Ακόμα δεν έχεις συμπληρώσει πενήντα έτη, και έχεις δει τον Αβραάμ;» Τους είπε ο Ιησούς: «Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, πριν ο Αβραάμ γεννηθεί Εγώ Είμαι». Σήκωσαν τότε λίθους, για να τους ρίξουν πάνω του. Ο Ιησούς όμως κρύφτηκε και εξήλθε από το ναό.)
Βλέπεις πως απέδειξε ότι είναι ανώτερος από τον Αβραάμ; Διότι εκείνος που χάρηκε τόσο για να δει αυτήν την ημέρα χάρηκε για κάτι που είναι ανώτερο από κείνον. Και γιατί χάρηκε τόσο πολύ ο Αβραάμ; Διότι η σταυρική θυσία αποτελεί την σωτηρία όλης της οικουμένης. Γιατί όμως δεν είπε «πριν γεννηθεί ο Αβραάμ «εγώ υπήρχα», αλλά είπε «εγώ υπάρχω»; Όπως ακριβώς και ο Πατέρας χρησιμοποιεί τη λέξη «υπάρχω» έτσι και ο Υιός. Διότι ο ενεστώτας χρόνος δηλώνει κάτι το συνεχές και ακατάπαυστο.
Και θα πει κάποιος: -Μα γιατί για να τους πείσει δεν διέλυσε την δύναμή τους ώστε να τους αναγκάσει να πιστέψουν; - Μα θαύματα πολλά είδαν και δεν πίστεψαν. Διότι δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από την απεγνωσμένη ψυχή η οποία κι αν ακόμη δει θαύματα δείχνει την ίδια αναισχυντία, όπως ακριβώς και ο Φαραώ αν και εκείνος δέχτηκε τότε μυρίες πληγές.
πηγή με πρόσθεση μόνο της μετάφρασης στα νεοελληνικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου