Ο όσιος Εφραίμ ο Σύρος λέει σε μία προσευχή του:
Προτού σταματήσει ο τροχός του χρόνου στη δική μου ζωή, ελέησόν με·
προτού φυσήξει ο άνεμος του θανάτου – κι εμφανιστούν στο σώμα μου οι ασθένειες, οι αγγελιαφόροι του θανάτου – ελέησόν με·
προτού σκοτεινιάσει για μένα ο μεγαλοπρεπής ήλιος, εκεί ψηλά, ελέησόν με· είθε το φως Σου να λάμπει για μένα εξ ύψους και να διαλύσει το ζοφερό σκότος του νου μου·
προτού η γη επιστρέψει στη γη, και αποσυντεθεί, προτού διαλυθούν όλα τα γνωρίσματα του κάλλους της, ελέησόν με·
προτού οι αμαρτίες μου, που με εξαπάτησαν, με καταισχύνουν κατά την Κρίση ενώπιον του Κριτού, ελέησόν με Κύριε, πολυεύσπλαχνε·
προτού οι ουράνιες δυνάμεις έλθουν, προπέμποντας τον Υιό του Βασιλέως – και συγκεντρώσουν όλο το πεπτωκός ανθρώπινο γένος ενώπιον του θρόνου του Κριτού – Κύριε ελέησόν με·
προτού η φωνή της σάλπιγγας ηχήσει προ της Ελεύσεώς Σου – φείσαι των δούλων Σου και ελέησον, ω Κύριε ημών Ιησού·
προτού κλείσεις τις θύρες ενώπιον μου, Υιέ του Θεού, και προτού καταποθώ από την άσβεστη φλόγα της Γεέννης, ελέησόν με!
(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος- Αύγουστος, εκδ. Άθως, σσ. 194-195)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου