Ἡ νέα ἐνδυμασία τοῦ μοναχοῦ Μέρος Γ' Οἱ βαθμίδες τῆς μοναχικῆς πολιτείας Ἱερομονάχου Γέροντα Ἀρσενίου Μπόκα (+1910-1989)

Τό Κουκούλιο

Τό κουκούλιο εἶναι ἕνα ἐλαφρό πέπλο, σχεδόν διαφανές, τό ὁποῖο κατέρχεται ἀπό τό κεφάλι πρός τό σῶμα πίσω. Εἶναι κι αὐτό μαύρου χρώματος καί δέν σημαίνει τήν μνήμη τοῦ θανάτου.
Αὐτό εἶναι σύμβολο τοῦ νοῦ, ὁ ὁποῖος μέ τήν καθαρτική δύναμι τῆς θείας Χάριτος γίνεται διαφανής, παίρνει τό χρῶμα τοῦ οὐρανοῦ καί φαίνεται μέσα του τό νοερό φῶς. Αὐτό εἶναι ἕνα μεγάλο μυστήριο τῆς πνευματικῆς ζωῆς.
Τό βῆμα τοῦ νοῦ, στό ὁποῖο στεγάσθηκε μέ τό Βάπτισμα ὁ Χριστός γίνεται τελείως φωτεινό. Τό θεῖο φῶς τοῦ Ἰησοῦ διαπερνᾶ τό καταπέτασμα, πού εἶναι τό σῶμα του ὁλόκληρο καί ἔτσι ὁ νοῦς  ἑνώνεται μέ τόν νοῦ τοῦ Ἰησοῦ-ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος-καί ὅλο τό σῶμα μας γίνεται δεκτικό τοῦ νοεροῦ φωτός.
 Ἰδού ποῦ ἠμπορεῖ νά φθάση ἡ νοερά προσευχή, νά ξεπεράση ὄχι μόνο τόν πόλεμο μέ τούς δαίμονες, ἀλλά καί νά φθάση στήν ἀπάθεια. Σέ μιά τέτοια φάσι πληρότητος τοῦ Πνεύματος ὁ ἀγωνιστής μοναχός δέν ἠμπορεῖ νά ἔχη κακούς καί ἐσφαλμένους λογισμούς ἤ κακίες, ἀλλά συναντᾶται μέ τόν Θεό στόν ἴδιο χῶρο, σέ μιά ὑπερφυσική γνωριμία καί πέραν ἀπό φυσικούς χώρους τοῦ νοῦ.
 Ὁ Θεός εἶναι πανταχοῦ παρών καί πανταχοῦ ἀόρατος καί ὁλόκληρη ἡ οἰκουμένη εἶναι τό ἀντικείμενο τῆς σκέψεως τοῦ Θεοῦ· ὁπότε ὁ Θεός σκέπτεται τόν κόσμο καί ἡ δημιουργία Τόν ἀναγνωρίζει ὡς Θεό καί Τόν ὑπακούει. Κατ᾿ αὐτό τόν τρόπο γίνεται ὁ Θεός τροφή τοῦ νοῦ μας, διότι σ᾿ αὐτόν ἐμφυτεύεται δυνάμει ἡ ἕνωσις ἀνθρώπου καί Θεοῦ.

Τό Κομβοσχοίνιο

Τό κομβοσχοίνιο συμβολίζει τό σπαθί τοῦ ἀγωνιστοῦ μοναχοῦ. Ἡ προσευχή τοῦ νοῦ εἶναι ἡ σπάθη τοῦ Πνεύματος, ἡ  ὁποία κόπτει τούς κακούς λογισμούς μέ τήν ἐπίκλησι τοῦ Ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ. Ἁπλᾶ ἠμποροῦμε νά εἰποῦμε ὅτι ὁ Ἰησοῦς μᾶς λυτρώνει ἀπό τόν πόλεμο τοῦ νοητοῦ ἐχθροῦ.
 Μέ τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ νά κτυπᾶς τούς ἐχθρούς, διότι δέν ὑπάρχει δυνατώτερο ὅπλο ἐναντίον τοῦ διαβόλου, ἀπό τό Ὄνομα τοῦ Θεοῦ καί στόν οὐρανό καί στήν γῆ, μᾶς λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος.

Ὁ σταυρός

Ὁ σταυρός στόν νέο ὁμολογητή τοῦ Χριστοῦ μᾶς ὑπενθυμίζει τήν αὐταπάρνησι καί τήν ἄρσι τοῦ σταυροῦ, πού εἶναι ἕνα παντοτεινό ἔργο σ᾿ ὁλόκληρη τήν πνευματική ζωή του. Ὁ κόκκος πού δέν θέλει νά πεθάνη, ἀκόμη κι ἄν εἶναι ἀπό σιτάρι, δέν θά καρποφορήση ποτέ. Ἡ σωτηρία ἐργάζεται μόνον ἐπάνω στά ἐρείπια τοῦ ἐγωϊσμοῦ.

Μετάφρασις ἐπιμέλεια

ὑπό ἀδελφῶν Ἱερᾶς Μονῆς

Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους 

2003

 Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις