«…Θυμάμαι κάποιον, που από μικρό παιδάκι τον συμβούλευαν πώς να ζει, για να γίνει τέλειος χριστιανός. Του απαριθμούσαν όσα ώφειλε να αποφεύγει, και τα τεκμηρίωναν με παραδείγματα από την ιστορία και τους αγίους, για να τα εφαρμόσει. Εκείνος ο καημένος στενοχωριόταν, διότι όλα αυτά ήταν πολλά και δεν μπορούσε να τα θυμηθεί. Του είπαν τότε ότι θα του κάνουν ένα περιληπτικό σχέδιο, και συμφώνησε με χαρά. Το έμαθε γρήγορα κατακόρυφα, το συνδύασε μετά και οριζόντια, το έλεγε από έξω. Προσπαθούσε να το εφαρμόσει. Περνούσαν όμως τα χρόνια, και έβλεπε ότι τίποτα δεν πετύχαινε. Πήγε τότε στον Πνευματικό του και του λέγει: Πάτερ μου, εγώ δεν μπορώ να τα εφαρμόσω αυτά, έχω πλέον κουρασθεί. Πές μου κάτι πιο εύκολο. Και εκείνος του απαντά: Να σιωπάς, να σιωπά η γλώσσα και το μυαλό σου, και να μην αφήνεις τον νου σου να πάει αλλού, παρά μόνον στον Χριστόν. Και αν μόνος του ο νους σου πάει κάπου αλλού, εσύ, μόλις το καταλαβαίνεις, να τον επιστρέφεις πάλι στον Χριστόν. Πονάς; Μην πεις πονώ, διότι θα φεύγει ο νους από τον Χριστόν. Το στόμα και το μυαλό σου θα μιλούν μόνον για τον Χριστόν.
Στην αρχή απόρησε εκείνος: Μα, πως είναι δυνατόν να γίνει αυτό; Αλλά προσπαθούσε, όσο μπορούσε, να το εφαρμόσει. Πέρασαν δύο χρόνια, και τότε θυμήθηκε την αγωνία που είχε για να εφαρμόσει το σχέδιο που του έλεγαν. Τι παράξενο όμως! Διαπίστωσε ότι όσα δεν μπορούσε να κάνει τότε, είχαν γίνει τώρα από μόνα τους. Πώς; Από το Άγιον Πνεύμα. Τον επισκέφθηκε το Άγιον Πνεύμα, του λάλησε στην καρδιά, του φώτισε την ύπαρξη, και η κατάστασίς του αλλοιώθηκε από μόνη της. Όπως, όταν μπαίνει σε αυτόν τον χώρο το φως, φεύγει το σκοτάδι, και τότε βλέπω το χαμόγελό σας, τα καθάρια μάτια σας και διορώ τις αγνές και καθαρές καρδιές σας, έτσι ακριβώς και τα πάντα μέσα μας φωτίζονται και παίρνουν θέση ενώπιον του Θεού.
Να τα αποτελέσματα της νήψεως. Έρχεται το Άγιον Πνεύμα και ανακαλύπτεις ότι κατέχεις τα πάντα. Όποιου βρεί λιγάκι την καρδιά ανοικτή, καθαρή από λογισμούς, θελήματα και επιθυμίες, αμέσως μπαίνει μέσα. Όπως μπήκε στο Υπερώο, όπου ήσαν οι μαθηταί, και ξαφνικά τα πάντα άλλαξαν, έτσι μπαίνει και στην καρδιά του ανθρώπου και την πλημμυρίζει, αρκεί να μην βρεί άλλη επιθυμία. Μόνον μία επιθυμία έχει θέση μέσα μας, η επιθυμία του Αγίου Πνεύματος…»
Αρχ. ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΥ Σιμωνοπετρίτου- Λόγος περί Νήψεως- Ερμηνεία στον Άγιο Ησύχιο, σελ. 45- 47, Εκδόσεις Ίνδικτος , Αθήνα 2007.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου