Είμαστε κυριολεκτικά απίστευτοι. Έρχεται ένα παιδί στον κόσμο και από τους πρώτους μήνες γίνεται ένα αντικείμενο στο οποίο βγάζουν τα κόμπλεξ και τη ματαιοδοξία τους γονείς και κυρίως παππουδο-γιαγιάδες.
Πολλές φορές εμείς οι Ιερείς όταν υψώνουμε το παιδί να το βαπτίσουμε, μονολογούμε μέσα μας «Αχ, παιδί μου! Που έμπλεξες!» , αναλογιζόμενοι τη στάση και τη συμπεριφορά των γονέων, με τους οποίους έχουμε συζητήσει, απέναντι στο Βάπτισμα.
Δυστυχώς τα περισσότερα νέα ζευγάρια όταν έρχονται στον Ιερέα για να κλείσουν το Ιερό Μυστήριο του Βαπτίσματος έρχονται με κατεβασμένο το κεφάλι σαν να είναι η ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής ή σαν να πρόκειται να μιλήσουμε για την τέλεση κάποιας κηδείας.
Γιατί όμως τέτοια πίκρα και στεναχώρια ; Μα φυσικά για το όνομα του παιδιού ! Παππουδο-γιαγιάδες και από τις δύο πλευρές σφάζονται για το «προϊόν» , δηλαδή για το όνομα του παιδιού . Τα περιστατικά είναι απίστευτα. Απειλές ότι δεν θα έρθουν στη Βάπτιση, ότι θα κάνουν φασαρία την ώρα του Μυστηρίου αλλά και λάδωμα (Θα σου γράψω το τάδε σπίτι αν βγάλεις το όνομά μου κλπ). Δεν λείπουν οι εκβιασμοί αλλά ακόμα και οι αποκληρώσεις !!!
Και όταν λέμε ότι το όνομα η Εκκλησία το δίνει την 8η ημέρα και όχι στη Βάπτιση οι περισσότεροι μένουν κόκκαλο.
Ο άνθρωπος που αγαπάει πραγματικά έχει την αγάπη που ελευθερώνει και όχι την αγάπη που εγκλωβίζει. Ο παππούς και η γιαγιά θα πρέπει να ενδιαφέρονται να είναι καλά τα παιδιά και τα εγγόνια τους και όχι να σφάζονται για το όνομα και να εκβιάζουν. Στην τελική τα ονόματα δεν μας ανήκουν ! Τα ονόματα ανήκουν στους Αγίους, είναι τιμή μας να τα έχουμε και φυσικά οφείλουμε να τους έχουμε ως παράδειγμα προς μίμηση. Πολλοί βλέπουν τα παιδιά σαν προϊόν ή επέκταση του ναρκισσισμού τους, αντί να καταλάβουμε ότι είμαστε συν-δημιουργοί με τον Θεό στη γέννηση ενός ανθρώπου. Δεν μας ανήκουν τα παιδιά. Δεν τιμάς τον γονιό σου με το να βγάλεις στο παιδί σου το όνομά του. Αυτή είναι δυστυχώς λανθασμένη θεώρηση των πραγμάτων. Αν θες να το κάνεις ας το κάνεις. Αλλά το όνομα και η τιμή είναι του Αγίου και κανενός άλλου. Τελεία και παύλα.
Έχουμε φυσικά και το κοινωνιολογικό θέμα. Στις περισσότερες ελληνικές οικογένειες ανακυκλώνονται στα σόγια συνήθως δύο – τρία ονόματα! Έρχεται η γιορτή του Αγίου και στη συγκεκριμένη οικογένεια γιορτάζουν 20 άτομα με το ίδιο όνομα, και δεν ξέρεις που να πας επίσκεψη και σε ποιόν να πρωτοτηλεφωνήσεις. Τι όμορφο που θα ήταν να ακούγονταν και άλλα ονόματα Αγίων! Τότε ο κάθε άνθρωπος την ημέρα της εορτής του θα είχε την τιμητική του και θα μπορούσαν να τον επισκεφθούν και να του ευχηθούν αρκετοί άνθρωποι. Θα γινόταν και μια συζήτηση για τον βίο του Αγίου οπότε θα υπήρχε και το πνευματικό όφελος…
Συναντάμε περιπτώσεις που το παιδί παίρνει δύο ονόματα, με αποτέλεσμα η μία πλευρά του σογιού να το φωνάζει με το ένα όνομα και η άλλη πλευρά με το άλλο !!! Πόσο τραγικό Θεέ μου!! . . .
Αγαπητοί παππουδο-γιαγιάδες μου! Αφήστε τα παιδιά σας ήρεμα και ήσυχα να κάνουν ό,τι θέλουν στην οικογένειά τους. Δεν έχετε λόγο! Μόνο να βοηθάτε και να προσεύχεστε! Ούτε παρεμβάσεις , ούτε απειλές , ούτε εκβιασμούς…Ας σταματήσει επιτέλους αυτό το πράγμα…
Αν θέλουν τα παιδιά να βγάλουν το όνομα των παππουδογιαγιάδων , να’ ναι ευλογημένο! Αν πάλι δεν θέλουν , να’ ναι ευλογημένο…
Μια νέα μόδα όμως αρχίζει να δημιουργείται στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Νέα «φρούτα»!!!
Πλέον στις βαπτίσεις έχουμε διπλή ονοματοδοσία αλλά δυστυχώς το χριστεπώνυμο πλήρωμα δεν μένει εκεί, αλλά πάει ακόμα παραπέρα. Οι περισσότεροι βάζουν δύο ονόματα τα οποία δεν μένουν ως έχουν αλλά κόβουν μια συλλαβή από το ένα, μία από το άλλο και έχουμε ένα καινούριο όνομα, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με τα ονόματα των Αγίων. Πολλές φορές το όνομα που προκύπτει παραπέμπει περισσότερο σε αντικείμενο. Στις μέρες μας πλέον ρωτάς: << Τι όνομα δώσατε στο παιδί; >> και η επόμενη ερώτηση που γεννάται είναι πότε εορτάζει και από ποια ονόματα Αγίων δημιουργήθηκε. Όπως λέμε πώς λέτε το κουτάβι ; Κάπως έτσι...Έρχεται ένα παιδί στη ζωή και μπαίνει στη ρουλέτα του κοσμικού φρονήματος. Έχουμε ακούσει και τριπλή ονοματοδοσία! Το πρώτο του παππού της μία πλευράς , το δεύτερο του άλλου παππού και το τρίτο κάποιου Άγιου προστάτη! ! ! ! Ονοματοδοσία στο μίξερ!
Φυσικά είχαμε από χρόνια ξεκινήσει το λεγόμενο κόψιμο των ονομάτων, οπότε τώρα προχωράμε στο <<παζλ>> . Για παράδειγμα αν μια κοπέλα την ονόμαζαν Αναστασία αργότερα γινότανε Τασία ή Τασούλα για να καταλήξει σε Σία ή Ία !!!! Στο τέλος θα φωνάζουμε τους ανθρώπους με κραυγές! Και όλα αυτά λόγω κοσμικότητας και ματαιοδοξίας.
Του κοσμικού φρονήματος το ανάγνωσμα : Καταρχήν το δεύτερο όνομα δεν ακούγεται πότε. Συνήθως μπαίνει για να καλυφθεί η αντίδραση κάποιου παππού ή κάποιας γιαγιάς. Δηλαδή έχουμε ένα όνομα που μένει στα χαρτιά για να ικανοποιήσουμε κάποιον νάρκισσο. Κάποιοι έχουν τη δικαιολογία για το δεύτερο όνομα την τιμή κάποιου Αγίου. Καταρχήν αν θέλω να τιμήσω κάποιον Άγιο τον βάζω ως πρώτο όνομα. Για ποια τιμή μιλάμε όταν το δεύτερο όνομα του Αγίου δεν θα ακουστεί ποτέ αλλά θα μείνει στα χαρτιά; Τον Άγιο τον τιμούμε με τη μίμηση της ζωής του, μπορούμε ακόμα να κάνουμε Λειτουργία στη Χάρη του, να διαβάζουμε παράκληση και άλλα πολλά, δεν μπορούμε όμως να βάζουμε τους Αγίους σε κοινωνιολογικά παιχνίδια. Πλέον όμως για να ικανοποιήσουμε τους πάντες θα κάνουμε τη γνωστή ΝΕΑ τακτική - Κόψε, ράψε και κέντησε – οπότε τους ικανοποιούμε όλους. Δηλαδή έχουμε ένα παιδί “πάνω” στο οποίο παίζονται κοσμικά παιχνίδια για να ικανοποιηθούν κάποιοι εγωϊσμοί. Οι Άγιοι δεν έχουν ανάγκη να μπούνε ως δεύτερο ή τρίτο όνομα, ούτε μας ζητάνε να το κάνουμε από υποχρέωση.
Πολλοί θα πείτε “Γιατί τα δέχεστε αυτά πατέρες;” Είναι πολύ απλό. Πολλοί ιερείς λένε το σωστό και το ορθό το οποίο όμως δεν αρέσει στον κόσμο και δεν το ακολουθεί. Το αποτέλεσμα είναι ότι η εκκοσμίκευση και η κατρακύλα δεν έχει πλέον τελειωμό. Η Ορθόδοξη θεραπευτική με αυτές τις πρακτικές δυστυχώς χάνεται στο κοσμικό φρόνημα, με αποτέλεσμα να μπαίνουμε στον χορό του Ζαλόγγου με τα γνωστά αποτελέσματα...
Το Ιερό μυστήριο του Βαπτίσματος σε κρίση...
- Που να δείτε τις περισσότερες προσκλήσεις των Βαπτίσεων. Περισσότερο παραπέμπουν σε κάλεσμα για πάρτι, για τσίρκο ή για αποκριάτικο χαβαλέ, πάρα σε Ιερό Μυστήριο της Εκκλησίας.
- Φυσικά τα μαρτυρικά θα έχουν ματάκι, γιατί με τον Σταυρό πολλοί βγάζουν καντήλες. Μάλλον το επόμενο βήμα είναι να δούμε κανέναν βούδα στα μαρτυρικά… Μη γένοιτο!
Για τους αναδόχους έχουμε αναφέρει και άλλες φορές ότι η κατάσταση είναι τραγική. Οι περισσότεροι ανάδοχοι που βάζουν λάδι στο παιδί έχουν να κοινωνήσουν από την ημέρα που βαπτίστηκαν. Το Σύμβολο της Πίστεως το συλλαβίζουν λες και διαβάζουν Κινέζικη διαταγή... Όσο για μετά τη Βάπτιση, αν θα πάνε να Κοινωνήσουν μιλάμε για θαύμα …. Και μετά λέμε ότι ο ανάδοχος οφείλει να οδηγήσει στον Χριστό το παιδί, μάλλον στον αντίχριστο θα το οδηγήσει…
Όταν ρωτάμε τους γονείς με ποιο κριτήριο κάνατε τους αναδόχους ; Η απάντηση είναι αφοπλιστική : «Αφού πάτερ μου με το κολλητάρι πίνουμε μπύρες χρόνια και έχουμε κάνει παρέα κρεπάλες πώς να μην του πω να μου βαπτίσει το παιδί;»
Όταν ο γονιός επιλέγει με τέτοια κριτήρια τον άνθρωπο που θα του βαπτίσει το παιδί καταλαβαίνουμε τι γίνεται.
Θυμάμαι σε μια βάπτιση διάβασα την ταμπέλα έξω από την Εκκλησία και έμεινα άφωνος. «BABY BLOOM!». Αυτό δυστυχώς είναι για τους περισσότερους ένα θεατράκι που θα κάνουμε μπανάκι το μωρό και θα φωνάξουμε ένα όνομα για να χαρεί ο παππούς….
Πόσο τραγικό πια…..Τελικά βλέπουμε απίστευτα πράγματα....
Θα πει κάποιος : «Μα οι παπάδες πρέπει να μιλάτε και να κάνετε κατήχηση». Αυτό κάνουμε ! Αλλά δυστυχώς ελάχιστοι θέλουν. Έρχεται ο κόσμος στο Μυστήριο για να κάνει το «κομμάτι» του και όχι να πάει πνευματικά παραπέρα…
Εμείς όμως θα αγωνιζόμαστε μέχρι θανάτου…..
Για να συναντήσεις γονείς, αναδόχους ή νεόνυμφους πνευματικούς ανθρώπους είναι πολύ σπάνιο και όταν αυτό συμβεί νιώθεις σαν να είσαι στο Ιράν και συναντάς Έλληνα ή σαν να κερδίζεις το λαχείο.
Ο Κύριος να μας φωτίζει .. .Αμην!
π.Σπυρίδων Σκουτής – euxh.gr – Ιερά Μητρόπολη Λήμνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου