Ἕνας ἅγιος γέροντας εἶδε μιά μέρα μέ τά μάτια του κάποιον ἀδελφό νά πέφτει σέ βαρύ ἁμάρτημα, κι ὄχι μόνο δέν τόν κατέκρινε, ἀλλά ἔκλαψε καί εἶπε:
«Αὐτός ἔπεσε σήμερα κι ἐγώ ἐξάπαντος αὔριο. Κι αὐτός μέν χωρίς ἄλλο θά μετανοήσει, ἐνῶ ἐγώ δέν εἶμαι βέβαιος γι’ αὐτό».
Ἡ ταπείνωση εἶναι ἡ πύλη τ’ οὐρανοῦ, συνήθιζε νά λέει ὁ παραπάνω ἀββᾶς Ἰωάννης. Διά μέσου αὐτῆς μπῆκαν οἱ Πατέρες μας στήν πόλη τοῦ Θεοῦ.
Ὅταν νοιώσεις κατάνυξη στήν καρδιά σου, συμβουλεύει κάποιος γέροντας, ἄφησε κάθε ἄλλη ἀπασχόληση καί πές στό λογισμό σου:Μήπως πλησιάζει ἡ μέρα τοῦ θανάτου μου καί μοῦ στέλνει πένθος καί δάκρυα ὁ Θεός γιά νά μέ σώσει;
πηγή
«Αὐτός ἔπεσε σήμερα κι ἐγώ ἐξάπαντος αὔριο. Κι αὐτός μέν χωρίς ἄλλο θά μετανοήσει, ἐνῶ ἐγώ δέν εἶμαι βέβαιος γι’ αὐτό».
Ὅταν νοιώσεις κατάνυξη στήν καρδιά σου, συμβουλεύει κάποιος γέροντας, ἄφησε κάθε ἄλλη ἀπασχόληση καί πές στό λογισμό σου:Μήπως πλησιάζει ἡ μέρα τοῦ θανάτου μου καί μοῦ στέλνει πένθος καί δάκρυα ὁ Θεός γιά νά μέ σώσει;
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου