Τέττιξ ἤ αὐλὸς
πνευματικός
κινῦρα ἔνθεος ἤ
λύρα εὔηχος
μηδόλως δύνανται,
Δέσποινα,
μεγαλύνειν καὶ δοξάζειν σε
ὥσπερ δυνάμεθα
βροτοί
οἱ εὐσεβείας καὶ
τῆς ἀγνείας
ἔχοντες, Μῆτερ,
κανόνα σε πάμφωτον.
(Χείρας ἐκπετάσας Δανιήλ)
Τίποτα
δεν μπορεί να δοξάσει την Παναγία μας, όσο η ίδια μας η θέληση και ο
πνευματικός αγώνας να τη μιμηθούμε, κατά το δυνατόν, στην αγνότητα και
στην ευσέβεια. Καμία εξωτερική πράξη δεν ευφραίνει την Θεοτόκο (όπως
αναφέρεται στον ύμνο συνειρμικά: κανένα μουσικό όργανο που
χρησιμοποιείται προς ανύμνησή της) παρά μόνο η εσωτερική "δράση" του
ανθρώπου, ο οποίος έχοντάς την ως πρότυπο και ατενίζοντας Εκείνη, την
δοξάζει και την ευφραίνει ζητώντας εμπράκτως να αποκτήσει την αρετή της
αγνότητος. Γι' αυτό και ο Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός μας συμβουλεύει:
"Όποιος λοιπόν θέλει να τιμήση την Πανάχραντο μας Δέσποινα και να την
προκαλέση να σκορπίση πάνω του την μητρική της στοργή, θα καλλιεργήση
τις αρετές της ταπείνωσης, της υποταγής και της αγνότητας".Η ταπείνωση
και η αγνότητα, η αγάπη και η θυσία, ήταν τα γνωρίσματα που η
Παναγία μας είχε στον ύψιστο βαθμό στην επί της γης παρουσία της κι αυτά
προσμένει από όλους μας, από όλα τα κατά χάριν παιδιά της. Η
προσφορά αυτών των δώρων, στο μέτρο που το μπορούμε, θα είναι και η
σωστότερη και πιο ευπρόσδεκτη ύμνηση και τιμή Της.
Θεσβίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου