Η θεία Λειτουργία μας μαθαίνει να ζούμε με την καρδιά. Τελώντας την θεία Λειτουργία τηρούμε την εντολή του Χριστού “τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν” (Λουκ. κβ’, 19 και Α’ Κορ. ια’, 24). Γι’ αυτό και εμείς λέμε: “Μεμνημένοι τοίνυν της σωτηρίου ταύτης εντολής …”. Αυτό δεν είναι ψυχολογικό γεγονός, αλλά πνευματικό. Έτσι, κάθε φορά που τελούμε την θεία Λειτουργία, κάνουμε υπακοή στον λόγο του Χριστού, εισδύουμε στην θεία Μυσταγωγία, στην Λειτουργία του Χριστού.
Ό,τι έκανε ο Θεός μια φορά, αυτό μένει στον αιώνα.
Ό,τι έκανε ο Θεός μια φορά, αυτό μένει στον αιώνα.
Αυτό γίνεται με την θεία Λειτουργία. Μια φορά την τέλεσε ο Χριστός στο Υπερώο με τον Μυστικό Δείπνο και αυτή μένει στον αιώνα. Ο Χριστιανός, ανάλογα με την θυσία που κάνει και την εν Χάριτι είσδυση σε αυτό το “πνεύμα” της θείας Λειτουργίας, λαμβάνει Χάρη από τον Θεό, καθαρίζεται από τα πάθη. Η θεία Λειτουργία στην τελείωσή της είναι ικεσία και προσευχή για όλον τον κόσμο. Αυτή είναι η λεγομένη βασιλική ιερουργία-ιερωσύνη. Έτσι, ο άνθρωπος φθάνει στα τέλη των αιώνων. Δεν περιμένει την ημέρα του Κυρίου, αλλά αυτή η ημέρα του Κυρίου έρχεται προς αυτόν. Έτσι κατά Χάριν γίνεται άναρχος».
Γέρων Σωφρόνιος Έσσεξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου