ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΓΡΥΠΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΛΟΥΚΑ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗ

 

«Ἐκεῖ πού σταματῶ εἶναι μόνο ἕνα Ὄνομα!»

Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη

Πολλά γράφτηκαν γιά τόν Χρῆστο Γιανναρᾶ, πού ἔφυγε ἀπό τήν ζωή αὐτή στίς 24 Αὐγούστου.   Τό   πρόσωπό   του   κατέστη  «σημείον   ἀντιλεγόμενον».  Θέλουμε   νά πιστεύουμε, ὅτι στά βάθη τῆς καρδιᾶς του  ἔκαιγε ἡ φλόγα τῆς πίστεως στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἀγάπη του γιά τήν ’Ορθοδοξία.

 Ἀπό ἕνα βιβλίο του, πού προκάλεσε ποικίλες ἀναταράξεις, ἀναδημοσιεύουμε χαρακτηριστική περικοπή:

«Σπούδασα μιά ζωή τή θεολογία καί τή φιλοσοφία, παθιάστηκα μέ τή σύγχρονη φυσική   καί   τήν   κοσμολογία,   διάβασα   ψυχολογία   καί   πολλή   ἱστορία.   Καί   ὅλα   αὐτά ψάχνοντας γιά τό ἕνα καί μοναδικό αἴνιγμα, πού μέ βασανίζει: Τῆς ὕπαρξης πού μπορεῖ νά ἐρωτεύεται ἀέναα καί νά μή πεθαίνη.Βρῆκα   τήν  πληρέστερη  ἀπάντησι   στούς  Ἕλληνες  Πατέρες   τῆς   Ἐκκλησίας  -τή μεγαλοφυέστερη ὥς τώρα ἀποκάλυψη. Μά ἡ αἴσθηση τῆς βεβαιότητας, ὅτι μιά μέρα, ὄχι πολύ μακρινή, τό κορμί μου θά λιώση στό χῶμα, αὐτό τό κορμί μέ τήν ἀνατριχίλα τῶν αἰσθήσεών του καί τό ξουράφι τοῦ μυαλοῦ, τό κορμί πού μόνο μέ αὐτό χαίρομαι τήν ὀμορφιά τοῦ κόσμου, ταξιδεύω στά μήκη καί τά πλάτη τῆς γῆς, χαμογελῶ στούς διπλανούς μου, χειρονομῶ, μιλάω, ἀκούω μουσική - ἡ αἴσθηση πώς τό κορμί μου εἶναι προωρισμένο νά γίνη λάσπη, δέν ἰσοφαρίζεται οὔτε μέ τίς γνώσεις τῆς Πατερικῆς Θεολογίας,  οὔτε βέβαια  μέ  τόν ἴλιγγο   τῶν πληροφοριῶν  τῆς  ἀστροφυσικῆς  ἤ   τῶν συμπερασμάτων   τῆς   ψυχανάλυσης,   πού   ὑποχρεώνουν   τόν   νοῦ   νά   ψηλαφήση   μιά ὑπέρτατη ὑπαρκτική ἤ αἰτιώδη ἀρχή.

’Εδῶ καί χιλιάδες χρόνια, στήν κάθε διαδοχική στιγμή πεθαίνουν πάνω στή γῆ κάποιες χιλιάδες ἀνθρώπων. Καί ὁ δικός μου θάνατος θά εἶναι ἕνας ἀκόμα κόκκος στήν ἄμμο τῶν ἀμετρήτων θανάτων, πού συντηροῦν τήν ἀτέρμονη κλεψύδρα. Μέσα   σ’   αὐτή   τή   ροή,   πού   παρασέρνει   τό   βίο   μου   ὅλο   καί   πιό   κοντά   στό ἀναπότρεπτο τέλος, καμμία ἰδεολογία καί καμμία γνώση ἤ ἐπιστήμη δέν μοῦ φωτίζει ἕνα στήριγμα νά κρατηθῶ, νά μή βουτήξω κατακέφαλα στή δίνη τοῦ παραλόγου. Ὅσο γιά τά προγράμματα κοινωνικοῦ μετασχηματισμοῦ, γι’ αὐτά καγχάζω ἐγώ ὁ μελλοθάνατος.

Ἐκεῖ πού σταματῶ εἶναι μόνο ἕνα ὄνομα. 

Ὄχι ἰδέα ἤ ἔννοια, ἀλλά μόνο ὄνομα - «σημεῖον» ζωῆς προσωπικῆς, ἐπώνυμης καί ταυτόχρονα καθολικῆς: Τό   ὄνομα   Χριστός   Ιησοῦς.   Στά   όρια   τῆς   προσωπικῆς   ἀναφορᾶς,   πού ἐπισημαίνει, οἱ ἰδέες ξευτελίζονται, οἱ ἔννοιες ἀχρηστεύονται, τό αἴνιγμα τοῦ ἔρωτα καί τοῦ θανάτου παύει νά μέ περιμένει σάν σφίγγα στό σταυροδρόμι. Καί κάθε λόγος πέρα ἀπό αὐτό τό ὄνομα μοιάζει περιττός.

Χριστιανός σημαίνει χαρά!!!

Πολλοί χριστιανοί προσπαθούν φίλοι μου, να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν την "βιτρίνα" του σοβαρού και πετυχημένου, του "ηθικού και καλού".

Δυστυχώς πολλοί τέτοιοι χριστιανοί που έχουν αυτήν την "βιτρίνα", σκανδαλίζουν όλους όσους είναι είτε χλιαροί στην Πίστη, είτε μακράν και δημιουργούν στο μυαλό τους μια άλλη εικόνα για τον πραγματικό Χριστιανό, που πρέπει να είναι αληθινό "παλικάρι του Χριστού"! Η αλήθεια είναι ότι γεμίσαμε με ανθρώπους "σοβαροφανείς", ηθικιστές και υποκριτές, που προσπαθούν να πείσουν με την ψυχρή και σκληρή καρδιά τους, ότι είναι δήθεν... "άνθρωποι του Θεού", ενώ είναι απλώς πουριτανοί. 

Πιστεύω, ότι άνθρωπος του Θεού θα πει...

Να έχεις μέσα σου αγάπη για όλους, χαρά και όρεξη για ζωή!

Να ζεις γνήσια και ανεπιτήδευτα! 

Να εμφανίζεσαι χωρίς μάσκες και διάφορα προσωπεία!

Να αρπάζεις κάθε ευκαιρία που σου δίνεται για όμορφο παιχνίδι!

Να αφήνεις την ψυχή σου να "ανθίζει" ως παιδί ανέμελο και αθώο, μακρυά από μέριμνες και σκουτούρες!

Ναι, να γίνεσαι σαν παιδί! Όχι στην "μωρία", αλλά στην χαρά και την αγαθότητα, στην αμνησικακία και την απλότητα!!!

Χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε, να σταματήσουμε να βλέπουμε παντού εμείς οι χριστιανοί την αμαρτία. ΌΧΙ δεν είναι αμαρτία το να χαίρεσαι και να γελάς, το να παίζεις και να ευθυμείς, το να ερωτεύεσαι και να τραγουδάς... ΌΧΙ, δεν είναι αμαρτία το να ζεις!!!

ΌΧΙ, δεν είναι αγιότητα η κατήφεια και η αυστηρότητα, η μιζέρια και η αυταρχικότητα, η σοβαροφάνεια και μια ζωή "μη μου άπτου" με ψευτοευγένειες και ψευτοευλάβειες. Ο ίδιος ο Κύριος μας είπε ότι ακόμα και όταν νηστεύουμε να μην είμαστε σκυθρωποί αλλά χαρούμενοι!!

Μην σκοτώνουμε λοιπόν το παιδί που βρίσκεται μέσα μας, γιατί σκοτώνουμε τον ουρανό και το φως που κρύβει η καρδιά μας... Μην σκοτώνουμε το κάλλος της ζωής, στο "βωμό" μιας ψεύτικης βιτρίνας ζωής!!! Άστε τους άλλους, τους "μεγαλοσχήμονες ηθικιστές" στην άκρη... Ας ελευθεροθούμε από τα "κουτάκια" του καθωσπρεπισμού!

Είναι γνωστό ότι πολλοί πνευματικοί άνθρωποι και άγιοι, όπως π.χ. ο άγιος Παΐσιος και ο πατήρ Ανανίας Κουτσένης, χαρακτηρίζονταν και από λεπτό και διακριτικό χιούμορ, το οποίο συνδύαζαν άριστα με τις πνευματικές νουθεσίες. Η σοβαροφάνεια είναι υποκρισία και δεν βοηθάει στο να  ζεστάνεις την καρδιά κάποιου ανθρώπου, που έχει "παγώσει" από τα χίλια μύρια προβλήματα.

Θα κλείσω φίλοι μου με τα λόγια του Αγίου Πορφυρίου: "Ὁ χριστιανός πρέπει νά ἀποφεύγει τήν ἀρρωστημένη θρησκευτικότητα. Τόσο τό αἴσθημα ἀνωτερότητος γιά τήν ἀρετή του, ὅσο καί τό αἴσθημα κατωτερότητος γιά τήν ἁμαρτωλότητά του. Ἄλλο πράγμα εἶναι τό κόμπλεξ καί ἄλλο ἡ ταπείνωση ἄλλο ἡ μελαγχολία καί ἄλλο ἡ μετάνοια".

Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο με αγάπη και χαμόγελα καρδιάς!!!🥰🍇☕

          (Ανώνυμος εκπαιδευτικός)- πηγή

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΓΡΥΠΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΓΡΥΠΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ