«Αυτοί που νέμονται τον ουράνιο χώρο με τους κόπους,
δεν έχουν στραμμένη τη διάνοιά τους στην κοιλιά, ούτε στην φροντίδα των
φθαρτών πραγμάτων, σαν αυτούς που κάνουν τις προσευχές, πιστεύοντας ότι
η ευσέβεια είναι μέσον υλικού κέρδους, αλλά με τα νοερά μάτια
απολαμβάνουν την ουράνια τροφή οι καθαροί όμιλοι που περιβάλλονται από
το φως της δόξας».
«Αν έτσι αρχίσεις, όπως θέλει ο Θεός, βαδίζοντας από την αρχή με φλογερή πίστη και Πνεύμα θεϊκό, και διατηρήσεις μέχρι το τέλος αυτή την υπομονή σώα, η ψυχή σου θα είναι εφοδιασμένη με χρυσά φτερά, καθώς θα απομακρύνεται από τους γνωστούς της τόπους, και θα βιάζεται να πετάξει προς τον ουρανό».
«..αυτός που μέσα από πολλούς πολέμους νίκησε τα πάθη, είναι απαθής, ενώ εκείνος που λέγει, ότι κατόρθωσε την αρετή χωρίς να πολεμήσει, αυτός είναι εμπαθής».
«Η αρετή δεν ζητά τους επαίνους των ανθρώπων, γιατί δεν ευχαριστιέται με την τιμή, την μητέρα των κακών. Αρχή δηλαδή της τιμής είναι η ανθρωπαρέσκεια, και τέλος της η υπερηφάνεια. Αυτός που επιζητεί τις τιμές, υψώνει τον εαυτό του, και δεν ξέρει να υπομένει την περιφρόνηση».
«Αυτός που με την ταπείνωση του προσφέρει τον εαυτό του δούλο σε όλους, θα μοιάσει Εκείνον που ταπείνωσε τον εαυτό του και έλαβε τη μορφή δούλου».
«…εκείνος όμως που με ταπείνωση υπομένει τις ατιμίες γενναία, οδηγείται με εκείνες στο ύψος της αρετής».
«Αυτούς που σε απειλούν και σε βρίζουν θα τους τιμωρήσεις όταν βάλεις χαλινάρια στα σαγόνια σου».
«Να αποτινάζεις από μέσα σου τον έπαινο των ανθρώπων, για να αποβάλεις πριν από αυτόν τον λογισμό που αγαπά την επίδειξη».
«Αν έτσι αρχίσεις, όπως θέλει ο Θεός, βαδίζοντας από την αρχή με φλογερή πίστη και Πνεύμα θεϊκό, και διατηρήσεις μέχρι το τέλος αυτή την υπομονή σώα, η ψυχή σου θα είναι εφοδιασμένη με χρυσά φτερά, καθώς θα απομακρύνεται από τους γνωστούς της τόπους, και θα βιάζεται να πετάξει προς τον ουρανό».
«..αυτός που μέσα από πολλούς πολέμους νίκησε τα πάθη, είναι απαθής, ενώ εκείνος που λέγει, ότι κατόρθωσε την αρετή χωρίς να πολεμήσει, αυτός είναι εμπαθής».
«Η αρετή δεν ζητά τους επαίνους των ανθρώπων, γιατί δεν ευχαριστιέται με την τιμή, την μητέρα των κακών. Αρχή δηλαδή της τιμής είναι η ανθρωπαρέσκεια, και τέλος της η υπερηφάνεια. Αυτός που επιζητεί τις τιμές, υψώνει τον εαυτό του, και δεν ξέρει να υπομένει την περιφρόνηση».
«Αυτός που με την ταπείνωση του προσφέρει τον εαυτό του δούλο σε όλους, θα μοιάσει Εκείνον που ταπείνωσε τον εαυτό του και έλαβε τη μορφή δούλου».
«…εκείνος όμως που με ταπείνωση υπομένει τις ατιμίες γενναία, οδηγείται με εκείνες στο ύψος της αρετής».
«Αυτούς που σε απειλούν και σε βρίζουν θα τους τιμωρήσεις όταν βάλεις χαλινάρια στα σαγόνια σου».
«Να αποτινάζεις από μέσα σου τον έπαινο των ανθρώπων, για να αποβάλεις πριν από αυτόν τον λογισμό που αγαπά την επίδειξη».
«Η λύπη είναι αρρώστια της ψυχής και του σώματος, η οποία αιχμαλωτίζει την ψυχή και μαραίνει το σώμα στον τόπο».
«Αν θέλεις να καταπατήσεις τη λύπη και την οργή, αγκάλιασε τη μακροθυμία της αγάπης, και φόρεσε την χαρά της ακακίας».
«Στις θλίψεις να είσαι ιδιαίτερα ευχάριστος, διότι με αυτές θα αισθάνεσαι πιο καθαρά τη χάρη της βοήθειας».
«Οι λογισμοί προσφέρουν στην ψυχή την εργασία τους τότε, όταν την βρουν αδρανή στις κατά Θεόν σκέψεις».
«Προετοίμαζε τον εαυτό σου να είναι πράος και μαχητικός, το πρώτο για τον συνάνθρωπό σου, και το άλλο για τον εχθρό. Γιατί ο θυμός σ’ αυτό χρειάζεται, για να πολεμούμε εναντίον της έχθρας του φιδιού. Και σε αυτό χρειάζεται και η επιείκεια του πράου, στο να δείχνουμε μακροθυμία σύμφωνα με το πνεύμα της αγάπης στον αδελφό μας και να πολεμούμε τον λογισμό».
«Αυτός που απέκτησε τις αρετές της αγάπης, αιχμαλωτίζει τα πάθη των κακών, και αυτός που έχει από την αγία Τριάδα αυτά τα τρία, την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη, θα γίνει πόλη με τριπλά τείχη, έχοντας πύργους τις αρετές».
(αγίου Νείλου προς Ευλόγιο τον μοναχό, Φιλοκαλία, τόμος 11Β).
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου