16 Ιανουαρίου 2012

Όπως μια σπίθα στο απέραντο πέλαγος

Σκέψου έναν σπινθήρα, που πέφτει στο πέλαγος. Ούτε καν θα φανεί. Ό,τι για το πέλαγος είναι μια σπίθα, αυτό είναι η κακία του ανθρώπου για τη φιλανθρωπία του Θεού. Και κάτι λιγότερο. Το πέλαγος κάπου τελειώνει, ενώ η φιλανθρωπία του Θεού είναι άπειρη.

E.Π.Ε. 30, 288

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η ΙΕΡΑ ΜΑΣ ΜΟΝΗ ΑΠΟ ΨΗΛΑ!

ΟΜΙΛΙΕΣ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ